วันพุธที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

แสนเหนื่อยนัก พักใจที่นี่ก่อน


ม่ว่าคุณจะเหนื่อยมาจากการอกหัก คนรักทิ้ง กลุ้มใจแฟนนอกใจ เหนื่อยจากการหางานทำไม่ได้ ตกงาน และอีกหลายเหตุผล ร้อยแปด ไม่รู้จะไประบายความในใจกับใคร ที่นี่มีที่ให้คุณได้พักเหนื่อยใจ อยากจะระบายอะไร หรือมีเรื่องต้องการขอคำแนะนำจากเพื่อนๆก็เชิญได้เลย
เชิญแสดงความคิดเห็นได้เลยนะครับ
ศาลาแห่งนี้ต้อนรับเสมอตลอดเวลา
24 ชั่วโมง

ากประสบการณ์เราค้นพบว่า ความทุกข์ใจ เกิดขึ้นจากการที่คนเราประสบกับเหตุการณ์ที่เรียกว่า การไม่สมความปารถนา หรือไม่เป็นไปตามที่คาดหวังตั้งใจไว้ ไม่ว่าจะจากคนรัก แฟนหรือเรื่องอื่นๆ เช่นการสอบ การเรียน ซึ่งคำว่า "อกหัก" หรือผิดหวังก็จะตามมา

ฉนั้นเราสามารถจะป้องกันอาการ อกหักหรือผิดหวังได้ ไม่ให้เกิดขึ้นอย่างรุนแรงเพราะว่ามันเจ็บ ด้วยการคาดหวังน้อย ตั้งใจว่าจะได้ตามที่หวังไว้ 50-50 แม้ผลลับมันออกมาไม่เป็นไปตามที่หวังไว้ ไอ้อาการผิดหวังก็จะไม่เกิดขึ้นอย่างรุนแรง แต่ว่าฉันป้องกันไม่ทันเสียแล้ว ตอนนี้ฉันกำลัง อกหัก ผิดหวังอยู่อย่างรุนแรงจะให้ฉันทำอย่างไรได้ล่ะ จากประสบการณ์ตรงอีกนั่นแหละ เราสังเกตุว่า เวลาคนเราเมื่อยามทุกข์ใจ เสียใจ น้อยใจมันก็คือของเสีย ของเสียในร่างกายเราต้องระบายขับถ่ายออก ของเสียของจิตใจ คือความกลุ้มใจ เสียใจ น้อยใจก็มีความจำเป็นต้องขับถ่ายระบายออกมาเช่นกัน แต่ว่าคนส่วนใหญ่มักไม่ชอบฟังเรื่องซีเรียสๆของใครๆ เพราะเป็นสิ่งที่ไม่ทำให้จิตใจสบายเลย แต่ว่าในทางตรงกันข้าม คนที่ทุกข์ใจก็อยากจะระบายๆมันออกมา แล้วจะให้ไประบายกับเสาไฟฟ้า หรือว่ากระถางต้นไม้ดีล่ะ

เราจึงถือกำเนิดมาเป็นศาลาแห่งนี้ ที่คิดว่าเราเคยเป็นมาก่อนไอ้ที่ไม่รู้จะไประบายออกที่ไหน ไปพูดให้ใครฟัง แม้ไม่บอกตัวตนที่แท้จริงว่าเราชื่ออะไร อยู่ที่ไหนก็ยังไม่มีที่ ที่ให้ระบายและมีคนรับฟังให้คำปรึกษา ปลอบใจ และสิ่งที่คิดก็เป็นจริง มีคนจำนวนมากได้มาใช้ศาลาแห่งนี้เป็นที่พักผ่อนของจิตใจ พอให้หายเหนื่อยจากนั้นค่อยเดินทางกันต่อไป เพราะชีวิตคือการเดินทางอันยาวไกล ตราบใดที่เรายังต้องเวียนว่ายตายเกิดอยู่อย่างไม่สิ้นสุด การเดินทางนี้ก็ยังมีที่พักกลางทางบ้างละนะ

วันอังคารที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

นวนิยายเรื่องยาว.. เรื่อง การเดินทางของตะวัน


นวนิยายเรื่องย้าว ยาว..
เรื่อง " การเดินทางของตะวัน
"


ประถมบท 

เช้าวันใหม่ อากาศที่สดใสใต้แสงตะวันยามเช้า ที่สาดแสงส่องมาถึงที่นอนในมุ้งเล็กๆ กับหมอนเก่าๆหนึ่งใบ ตะวันขดตัวกอดผ้าห่มอยู่ภายใต้ไออุ่นของที่นอนและผ้าห่มผืนน้อย  อ่านต่อ